Baz Luhrmann jest jednym z tych filmowców, którego twórczość albo się uwielbia, albo nienawidzi. Jedni zarzucają mu kicz i chaotyczne tempo narracji, dla drugich w tym dość specyficznym stylu opowiadania historii kryje się magia srebrnego ekranu, dla której odwiedza się kina. Ja należę do tej drugiej grupy, gdyż to właśnie od czasu „Moulin Rouge!” zaczęła się moja przygoda z filmowym światem. Powiedzieć, że film z Nicole ...